دانه قهوه روبوستا هند (چری) که به صورت مدیوم رُست شده است دارای طعم ملایم و مناسب برای انواع قهوه ها مانند قهوه اسپرسو است. دانه قهوه روبوستا هند (چری) دارای کافئین بسیار زیاد و عطر بوی متوسط رو به بالا و تلخی متوسط است.این قهوه برای کسانی که به میزان کافئین زیاد احتیاج دارند مانند ورزشکاران و کسانی که به دنبال کاهش وزن با مصرف قهوه هستند مفید است. شما میتوانید با ترکیب این قهوه با قهوه های عربیکا کافئین قهوه میکس شده را بالا ببرید.درباره قهوه گونه روبوستادر دنیا 2 نوع درخچه یا همان گونه قهوه به نام های عربیکا و ربوستا وجود دارد البته نوع سومی به نام لیبریکا نیز وجود دارد که بسیار کمیاب است.درختچه قهوه روبوستا همانند اسمش محکم است و در مقابل آفتاب آسیبی نمیبیند، بنابراین در ارتفاعی بین سطح دریا تا 600 متر بالاتر از سطح دریا رشد می کند ضمناً درخچه روبوستا در مقابل انگل هایی که در مناطق گرمسیری رشد می کنند بسیار مقاوم است.
محصولات مرتبط
مشخصات دانه قهوه روبوستا هند (چری)
این قهوه از مناطق هند مختلف بوده که دارای مشخصات زیر است:
میزان عطر و بو: متوسط
میزان تلخی: نسبتا زیاد
میزان کافئین : زیاد
میزان ترشی: بدون ترشی
بادی: بسیار بالا
درباره قهوه های کشور هند
برای اینکه دانه قهوه روبوستا هند (چری) را بهتر بشناید، بهتر است تا با این کشورهای چگونگی تولید قهوه هایش آشنا شوید.
نقطه آغاز تولید قهوه در جنوب هند چندان واضح نیست و داستانهایی که برای آن بیان میشود، کمی با افسانه درآمیخته است. داستان از این قرار است که یک زائر به نام بابا بودان هنگام بازگشت از مکه در سال 1670 میلادی به یمن می رسد و از آنجا 7 بذر قهوه را به طور غیرقانونی و قاچاق با خود می برد.
صادرات این کالای باارزش در آن زمان به شدت محدود بود و بر آن نظارت شدیدی می شد. به هر حال چون بابا بودان 7 بذر قهوه برداشته بود و عدد 7 در اسلام عدد مقدسی است، برخی بر این باورند که این حرکت یک حرکت مذهبی بوده است.
بابا بودان بعد از آنکه توانست این بذرها را برای اولین بار وارد هند کند، آنها را در منطقه ای که امروزه به نام چیکماگالور شناخته می شود و در ایالت جنوبی کارناتاکا واقع شده، کاشت و دانه ها به خوبی رشد کردند و بزرگ شدند. تپه هایی که در آنجا واقع شده امروزه نام بابا بودان را با خود دارند، یعنی بابابودانگیری که این منطقه هنوز هم یکی از مهم ترین مناطق رشد و پرورش قهوه است.
البته از ابتدا چنین نبوده، درواقع از میانه قرن 19 میلادی بود که تحت حاکمیت بریتانیا کاشت و برداشت قهوه در جنوب هند دچار پیشرفت و تحول بزرگی شد. هرچند این رونق و شکوفایی بازار قهوه چندان دوامی نداشت و محبوبیت قهوه رو به کاهش گذاشت. در دهه 1870 این صنعت به دلیل رشد روزافزون تقاضا برای چای به شدت آسیب دید. اما همزمان با این کاهش تقاضا شیوع آفتی که با نام leaf rust یا زنگ زدگی برگ گیاه قهوه شناخته می شود هم کاملاً بازار قهوه را در رکود فروبرد.
بسیاری از زمین های کشاورزی که قبلاً برای کاشت قهوه استفاده می شد به کاشت چای اختصاص داده شدند. همان مزارعی که قهوه تولیدی آنها سال ها صادر می شد و سود فراوانی داشت. اما آفت زنگ زدگی برگ ها باعث نشد که قهوه به طور کامل جایگاه خود را در هند از دست بدهد. در عوض زمینه ساز تحقیقاتی شد برای تولید گونه ای مقاوم در برابر این آفت. نتیجه این تحقیقات هم امیدوارکننده بود و چند گونه جدید از قهوه با موفقیت پرورش داده شد. البته این در زمانی بود که طعم قهوه چندان اهمیتی نداشت.
دیدگاه خود را بنویسید